Aan de einde van de uitvaartliturgie van de Gentse rocklegende Luc De Vos weerklonk Billy Braggs versie van de Engelse hymne Jersualem. Hubert Parry zette in 1916 een mysterieus gedicht van de Engelse dichter William Blake op muziek, And Did Those Feet in Ancient Time. Parry componeerde voor de kroningsplechtigheden van Britse monarchen en het stuk voor koor was een onderdeel van de Engelse oorlogspropaganda.

Jerusalem (Till we have built Jerusalem, in England’s green and pleasant land) werd het onofficiële volkslied van Engeland en het kreeg zijn plaats bij rugby- en cricketwedstrijden, in de Night of the Proms (in de orkestratie die Edward Elgar van de hymne maakte in de jaren 1920), maar ook als kerkhymne in anglicaanse kerken. De titel van de filmklassieker Chariots of Fire uit 1981 is gebaseerd op een van de verzen en de prent eindigt ook met een kerkkoor dat Jerusalem zingt.

Het Westminster Abbey Choir brengt de hymne naast andere befaamde koorwerken van Parry. De cd-titel, I Was Glad, verwijst naar de psalm die gebruikt wordt bij de intrede van een nieuwe monarch in de abdijkerk van Westminster. Vreemd genoeg zag Parry die meer als een strijdlied dan een kerkstuk.