De Portugezen kwamen rond 1500 in Brazilië. Zij stichtten op vele plaatsen kerken en kathedralen. In deze godsgebouwen moest gezongen worfden en de Portugezen namen daarvoor hun kerkmuziek mee. Van deze vroege periode is echter bijna geen muziek overgeleverd, Wek us duideljk dat—zeker in de kathedralen—kerkmuziek een belangrijke plaats innam. Jeffrey Skidmore reisde naar Rio de Janeiro en liet zich onderdompelen in de geestelijke muziek. Hij stuitte op de muziek van José Mauricio Nunes Gracia en Theodoro Cyro de Souza, beiden uit de late achttiende eeuw. Van De Souza voert skidmore het charmante motet 'Ascendit Deus' uit. De muziek overtuigt, maar maakt een weinig orrspronkelikke indruk. De still doet aan Galuppi denken, een Venetiaans componist die overleed toen De Souza nog een jongeman was. En sterker: op het Europese vasteland waren de Weense Klassieken al lang bezig een revolutie te veroorzaken. Daarvan is in de muziek van De Souza nog niets te merken. Toch hoeven we onze neus niet op te halen. Mischien applaudisseren we te snel voor de avant-garde en hebben we te weinig oog voor de ambachtelijkheid van de achterhoede. Luister maar eens naar de Mis van André de Salval Gomes prachtige barokmuziek uit de vroege romantiek!